هیهات، از ماست که بر ماست!

شرم آور است، خجالت‌آور است! پورنوگرافی محض است! جرم است! خشونت است! پورنوگرافی فقط تصویر نیست، زبان هم هست. این خشونت سازمان یافته علیه این کودک، فرنود، است. آیا کسی منافع این کودک را در نظر می‌گیرد؟ هیچ توجیهی، چه مخالفت با جمهوری اسلامی، چه مخالفت با صدا و سیما، مطلقن هیچ توجیهی برای فیس‌بوک درست کردن برای کودکی که صادقانه و کودکانه حرفی را بیان کرده، وجود ندارد. ایجاد فیس‌بوک به منظور تفریح با حرف این بچه، سوءاستفاده از این موقعیتی‌ست که این کودک در آن قرار گرفته است. حقوق این کودک این وسط چه بلایی سرش می‌آید؟ شرم بر شما باد که با روان و زندگی این کودک بازی می‌کنید و فکر این را نمی‌کنید که چه تبعاتی برای او خواهد داشت این هجو و مسخره‌بازی که درآورده‌اید. برای رسیدن به هدف (آزادی) باید آزادی را رعایت کرد. کسی که خواهان آزادی‌ست، اول باید آزادی را در نزدیک‌ترین فاصله‌های خودش رعایت کند. با درست کردن این فیس‌بوک و آشغال‌هایی که به عنوان نظر روی آن گذاشته شده، نه تنها هیچ احترامی برای کودکی این بچه قائل نشده‌اند بلکه ثابت کرده‌اند که از آزادی کوچک‌ترین بویی نبرده‌اند و اگر پایش برسد خودشان همان می‌کنند که با آن‌ها می‌کنند.

در ضمن، تصور کنید که این بچه دختر بود، من بعید می‌دانم که موضوع دو ساعته فراموش نمی‌شد. مطمئنم که غیرت آقایان اجازه پرداختن به آن را نمی‌داد. چند دقیقه‌ای باید چشم‌ها را بست و مجسم کرد که در آن صورت چه؟ بعد، سوال‌های بعدی پیش می‌آید و بعد... آیا ما واقعن درکی درست، و لیاقت آن‌چه را که می‌خواهیم داریم؟ هیهات، از ماست که برماست!

سودابه اشرفی